Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

Η ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ (ΠΑΛΙΑ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΙΕΒΟΥΣ)

ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

Η ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
(ΠΑΛΙΑ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΙΕΒΟΥΣ)





Ιερουσαλήμ
Η Ιερουσαλήμ είναι η μεγαλύτερη πόλη του Ισραήλ, με 544.000 κατοίκους (1993). Η παλιά της ονομασία ήταν Ιεβούς και ανήκε στους Ιεβουσαίους. Ο βασιλιάς Δαβίδ την κατέλαβε από τους Ιεβουσαίους και την έκανε πρωτεύουσα του κράτους του. Χάρτης B1,C6.
Αποτελεί ιερή πόλη για τις τρεις μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες, τον ιουδαϊσμό, τον ισλαμισμό και το χριστιανισμό, αλλά και αντικείμενο διαμάχης μεταξύ των διαφορετικών κοινοτήτων της. Στην Ιερουσαλήμ βρίσκεται η έδρα του ορθόδοξου Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων, που αποτελεί την ιστορική συνέχεια της πρώτης χριστιανικής εκκλησίας.


 
ΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
Η Παλιά Πόλη περιβάλλεται από τείχος χτισμένο τον 16ο αι. από τους Τούρκους και διαιρείται σε 4 τομείς, τον εβραϊκό, τον χριστιανικό, τον μουσουλμανικό και τον αρμενικό.
Το ιερότερο σημείο της εβραϊκής συνοικίας είναι ο Ναός του Όρους. Ξεχωρίζουν, επίσης, το Δυτικό Τείχος, γνωστό ως Τείχος των Δακρύων, το οποίο αποτελεί έναν από τους ιερότερους βωμούς των Ιουδαίων, το όρος Σιών με τον τάφο του Δαβίδ, το όρος των Ελαιών και πολλές αναστηλωμένες και σύγχρονες συναγωγές.
Το θρησκευτικό κέντρο του χριστιανικού τομέα αποτελούν ο Γολγοθάς, ο ναός της Αναστάσεως με τον μεγαλοπρεπή τρούλο στο κέντρο του και πλήθος κτισμάτων, καθώς και ο τάφος του Χριστού, στον οποίο καταλήγει η οδός του Μαρτυρίου ή του Σταυρού, που περιλαμβάνει τις 14 Στάσεις που συνδέονται με τα Πάθη του Χριστού.
Τα σπουδαιότερα κτίσματα της μουσουλμανικής συνοικίας είναι ο Τρούλος του Βράχου ή Τέμενος του Ομάρ, χτισμένος πάνω σε ιερό βράχο των μουσουλμάνων και τόπος προσκυνήματος, καθώς και το Αλ-Άκσα του 8ου μ.Χ. αι. με ασημένιο τρούλο.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ


Η διαίρεση του βασιλείου του Ισραήλ

Είναι αρχαία πόλη και πιθανώς πρόκειται για την αρχαία πόλη Σαλήμ, της οποίας βασιλιάς υπήρξε ο Μελχισεδέκ. Οι πρώτοι που εγκαταστάθηκαν στα Ιεροσόλυμα ήταν οι Ιεβουσαίοι στις αρχές της 2ης χιλιετηρίδας π.Χ. και ονομαζόταν Ιεβούς. Αργότερα, η πόλη έγινε αυτόνομο βασίλειο, κάτω από την κυριαρχία της Αιγύπτου (1400 π.Χ.).
Η ένωση των κρατιδίων σ' ένα ενιαίο κράτος της Ιουδαίας, έδωσε την αφορμή στο βασιλιά Δαβίδ, στις αρχές του 10ου αιώνα π.Χ., να κυριεύσει με αιφνιδιασμό την πόλη και να την κάνει πρωτεύουσα της Ιουδαίας. Ο βασιλιάς Δαβίδ οχύρωσε την πόλη χτίζοντας τείχη γύρω από αυτήν και ο γιος του Σολομώντας, που έμεινε γνωστός για τη μεγάλη του σοφία, έχτισε τον περίφημο ναό των Ιεροσολύμων. Αμέσως μετά το θάνατο του Σολομώντα το ενιαίο βασίλειο διασπάστηκε και δημιουργήθηκαν δύο βασίλεια: το Βόρειο και το Νότιο.
Το Βόρειο Βασίλειο περιλάμβανε τις 10 φυλές και γι’ αυτό διατήρησε το όνομα Ισραήλ. Πρώτος του βασιλιάς ήταν ο αξιωματικός του Σολομώντα, ο Ιεροβοάμ. Πρωτεύουσά του ήταν αρχικά η Συχέμ και αργότερα η Σαμάρεια.
Το Νότιο Βασίλειο αποτελείτο από δύο μόνο φυλές, του Ιούδα και του Βενιαμίν, γι’ αυτό κι επικράτησε να λέγεται Ιούδας. Πρώτος του βασιλιάς ήταν ο γιος και διάδοχος του Σολομώντα, ο Ροβοάμ και πρωτεύουσά του η Ιερουσαλήμ.
Το βασίλειο του Ισραήλ, αν και μεγαλύτερο και ισχυρότερο, καταλύθηκε αρκετά νωρίς από τους Ασσύριους, το 722 π.Χ. Το Βασίλειο του Ιούδα έζησε περισσότερο. Ωστόσο, κι αυτό στο τέλος, το 587 π.Χ., υποτάχθηκε στη δύναμη των Βαβυλωνίων. Από τότε αρχίζει η βαβυλώνια αιχμαλωσία. Ο ναός διατηρήθηκε μέχρι το 586 π.Χ., οπότε καταστράφηκε από τους Βαβυλώνιους του Ναβουχοδονόσορα. Ο Ναβουχοδονόσορας εκτόπισε τους κατοίκους, οι οποίοι επέστρεψαν μόνον όταν ο βασιλιάς των Περσών Κύρος έθεσε τέρμα στη Βαβυλώνεια αιχμαλωσία. Μετά την εξορία Ζοροβάβελ ξανάχτισε τον Ναό και τα τείχη.

Στη συνέχεια, την πόλη κατέλαβε ο Μ. Αλέξανδρος. Στα χρόνια των διαδόχων του, ο Αντίοχος Δ΄ ο Επιφανής (175 -164 π.Χ.) κατέστρεψε την πόλη και έλαβε προσωρινά την ονομασία Αντιόχεια. Η πόλη ελευθερώθηκε από τους Μακκαβαίους και διοικήθηκε απ' αυτούς μέχρι την κατάκτησή της από το Ρωμαίο Πομπήιο. Μια όμως εξέγερση των Ιουδαίων οδήγησε τον Τίτο (70 μ.Χ.) στην πόλη και προκάλεσε την πιο μεγάλη καταστροφή της. Μεγάλη καταστροφή επίσης έπαθε και ο Ναός του Σολομώντα, ο οποίος από τότε δεν έχει ξαναχτιστεί. Σήμερα σώζεται ένα μέρος του τείχους που περιέβαλε το ναό, το Τείχος των Δακρύων.
Η πόλη ξαναχτίστηκε από τον αυτοκράτορα Αδριανό το 134 μ.Χ. δίνοντας της το όνομα Αιλία Καπιτωλίνα. Στα βυζαντινά χρόνια έγινε τμήμα του κράτους του Βυζαντίου και ο Μέγας Κωνσταντίνος της έδωσε ιδιαίτερη σημασία. Έτσι της απόδωσε το παλιό της όνομα, έχτισε με τη μητέρα του την Αγία Ελένη το ναό της Ανάστασης στο λόφο του Γολγοθά και τη στόλισε με πολλά μνημεία.
Οι Πέρσες, με βασιλιά το Χοσρόη Β' κατέλαβαν την πόλη το 614, άρπαξαν τον Τίμιο Σταυρό και αιχμαλώτισαν τον πατριάρχη Ζαχαρία. Η νίκη του Ηρακλείου επανέφερε την πόλη στη Βυζαντινή αυτοκρατορία και οι Πέρσες αναγκάστηκαν να επιστρέψουν τον Τίμιο Σταυρό και ν' απελευθερώσουν τον πατριάρχη. Το 637 την κατέλαβαν οι Άραβες οι οποίοι την έλεγαν Κουντούς Σερίφ, που σημαίνει ιερή πόλη. Το 788 κατά τον εμφύλιο των Σαρακηνών στην Παλαιστίνη, οι Σαρακηνοί προσπάθησαν να καταλάβουν την Ιερουσαλήμ, αλλά οι υπερασπιστές της, αν και ήταν ολιγάριθμοι, κατόρθωσαν να αποκρούσουν τις επιθέσεις τους. Το 1099 την πήραν οι Σταυροφόροι, οι οποίοι ίδρυσαν το κράτος των Ιεροσολύμων. Το 1187 την πήραν ξανά οι Άραβες, το 1516 κυριεύτηκε από τους Τούρκους, που την κράτησαν μέχρι το 1917, οπότε έγινε πρωτεύουσα του αγγλικού προτεκτοράτου της Παλαιστίνης.
Με βάση την οριοθέτηση που προέκυψε το 1948, το κράτος του Ισραήλ κατοχύρωσε το δυτικό τμήμα της Παλαιστίνης και η Ιορδανία κατοχύρωσε το ανατολικό, η Ιερουσαλήμ χωρίστηκε σε δύο τομείς, τον εβραϊκό και τον αραβικό.

Η ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ

Η ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ (ΙΕΒΟΥΣ)
(Ιησούς του Ναυή 10,1. 12,10. 15,8. 18,16. Κριτές 1,8. 1,21. Α' Παραλειπομένων 8,28. 8,32)

Την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης την Ιερουσαλήμ την κατοικούσαν οι Ιεβουσαίοι, που ονομαζόταν την εποχή εκείνη Ιεβούς ή Ιεβουσαί (Ιησούς του Ναυή 15,8. 18,16. Κριτές 19,11), μέχρι τις ημέρες που κατακτήθηκε επί των ημερών του Δαβίδ, όταν έστειλε τον Ιωάβ με τους άνδρες του (Α' Παραλειπομένων 11,1-9). Οι Ιεβουσαίοι, που κατοικούσαν στην ορεινή περιοχή της Χαναάν, αναφέρονται ως Αμορραίοι (Ιησούς του Ναυή 10,5-6).
Οι απόγονοι του Ιεροάμ και κάποιοι από τους γιους του Γαβαών, οι οποίοι ήταν απόγονοι του Βενιαμίν, κατοικούσαν στην Ιερουσαλήμ (Α' Παραλειπομένων 8,26-32).

Ο Αδωνιβεζέκ, βασιλιάς της Ιερουσαλήμ, όταν έμαθε τι έκαναν οι Ισραηλίτες στην Ιεριχώ και στη Γαΐ, και την παράδοση της Γαβαών, έστειλε αγγελιαφόρους στον Ελάμ, βασιλιά της Χεβρών, στον Φιδών, βασιλιά της Ιεριμούθ, στον Ιεφθά, βασιλιά της Λαχίς, και στον Δαβίν, βασιλιά της Οδολλάμ, για να πολεμήσουν εναντίον των Γαβαωνιτών, διότι συμμάχησαν με τους Ισραηλίτες. Έτσι οι πέντε Ιεβουσαίοι (Αμορραίοι) βασιλιάδες, επιτέθηκαν και πολιόρκησαν τη Γαβαών με όλα τους τα στρατεύματα (Ιησούς του Ναυή 10,1-5).
Οι Γαβαωνίτες έστειλαν μήνυμα στον Ιησού του Ναυή, στο στρατόπεδο στα Γάλγαλα και του ζητούσαν βοήθεια. Αμέσως ο Ιησούς έφυγε μαζί με όλο το στρατό του και μετά από ολονύκτια πορεία επιτέθηκε αιφνιδιαστικά εναντίον των πέντε Ιεβουσαίων (Αμορραίων) βασιλιάδων.
Οι Ιεβουσαίοι μόλις αντίκρυσαν τους Ισραηλίτες πανικοβλήθηκαν και οι Ισραηλίτες τους καταδίωκαν και τους σκότωναν. Και καθώς έτρεχαν πανικόβλητοι, ο Θεός έριξε εναντίον τους χοντρό χαλάζι, σαν πέτρες, με αποτέλεσμα πιο πολλοί σκοτώθηκαν από το χαλάζι παρά από τους Ισραηλίτες στη μάχη.  
Και επειδή η μάχη κράτησε ως το βράδυ χωρίς να νικήσουν ολοκληρωτικά, τότε ο Ιησούς του Ναυή παρακάλεσε τον Κύριο να σταματήσει τον ήλιο, ώσπου να τελειώσουν τη μάχη. Πράγματι, ο ήλιος στάθηκε, καταμεσής του ουρανού και δεν πήγαινε να δύσει κι αυτό κράτησε σχεδόν μια μέρα (Ιησούς του Ναυή 10,6-15).
Οι πέντε βασιλιάδες πανικόβλητοι, τράπηκαν σε φυγή και κρύφτηκαν σε μια σπηλιά. Κάποιοι τους είδαν και το ανάγγειλαν στον Ιησού, ο οποίος διέταξε να κλείσουν την είσοδο με μεγάλες πέτρες και να εγκαταστήσουν φρουρά. Κατόπιν χτύπησαν τους Ιεβουσαίους, την ώρα που έτρεχαν πανικόβλητοι να σωθούν. Όσοι απ' αυτούς μπόρεσαν να ξεφύγουν, κατέφυγαν στις οχυρωμένες πόλεις τους. Στο τέλος ο Ιησούς διέταξε να βγάλουν τους πέντε βασιλιάδες από τη σπηλιά και έδωσε εντολή στους αρχηγούς του στρατού να βάλουν τα πόδια τους πάνω στον τράχηλο των βασιλιάδων αυτών, ως ένδειξη εξουσίας και δύναμης. Έπειτα τους θανάτωσε και τους κρέμασε σε πέντε ξύλα, όπου έμειναν κρεμασμένοι ως το βράδυ. Πριν νυχτώσει τους κατέβασαν και τους έριξαν στην ίδια σπηλιά, όπου είχαν κρυφτεί και έφραξαν την είσοδο της σπηλιάς με μεγάλες πέτρες (Ιησούς του Ναυή 10,16-27). Ο βασιλιάς της Ιερουσαλήμ ήταν ένας από τους 29 Χαναναίους βασιλιάδες που νίκησε ο Ιησούς του Ναυή κατά την κατάληψη της Χαναάν (Ιησούς του Ναυή 12,10). Οι άντρες της φυλής Ιούδα κυρίευσαν την Ιερουσαλήμ. Κατέσφαξαν τους κατοίκους της και παρέδωσαν την πόλη στη φωτιά (Κριτές 1,8).

Μετά την κατάληψη της Χαναάν από τους Ισραηλίτες, τα βόρεια σύνορα της φυλής Ιούδα ξεκινούσαν από τις εκβολές του Ιορδάνη στη Νεκρά Θάλασσα, περνούσαν από κάποιες τοποθεσίες, στη συνέχεια περνούσαν από την πηγή του Ήλιου (πηγές Εν-Σεμές) και την πηγή Ρωγήλ, έπειτα ανέβαιναν προς το φαράγγι Ονόμ, νότια της Ιεβούς, δηλαδή της Ιερουσαλήμ, και μετά από πολλές τοποθεσίες κατέληγαν στη Μεσόγειο θάλασσα (Ιησούς του Ναυή 15,5-11). Αλλά και τα νότια σύνορα της φυλής Βενιαμίν περνούσαν από τη Γαίεννα, στη νότια πλευρά της Ιεβούς (Ιερουσαλήμ) και κατέληγαν στη βόρεια πλευρά της Νεκράς Θάλασσας, στις εκβολές του Ιορδάνη (Ιησούς του Ναυή 18,16-20).

Μετά τη διανομή της Χαναάν από τον Ιησού του Ναυή, η Ιεβούς (Ιερουσαλήμ), μαζί με τις κωμοπόλεις και τις αγροτικές κατοικίες γύρω από αυτή, δόθηκε στη φυλή Βενιαμίν (Ιησούς του Ναυή 18,28).
Οι άνδρες της φυλής Βενιαμίν, κατά την κατάληψη της Χαναάν, δεν μπόρεσαν να εκδιώξουν τους Ιεβουσαίους, που κατοικούσαν στην Ιεβούς (Ιερουσαλήμ), και δεν κατέλαβαν την περιοχή τους. Έτσι οι Ιεβουσαίοι κατοικούσαν μαζί με τους Ισραηλίτες στην Ιερουσαλήμ (Ιησούς του Ναυή 15,63-64. Κριταί 1,21).


Η ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
 Στο Ναό των Ιεροσολύμων έφεραν τον Ιησού βρέφος στα 12 χρόνια Του. Ο Ιησούς επισκέφτηκε την Ιερουσαλήμ κατά το διάστημα της διακονίας Του. Στο τέλος της δημόσιας δράσης του, σ' αυτή την πόλη έγιναν η Δίκη, η Σταύρωση και η Ανάστασή Του.
Λίγο καιρό αργότερα σ' αυτή την πόλη γεννήθηκε η Εκκλησία κατά την Πεντηκοστή, κι από εδώ απλώθηκε στα πέρατα του κόσμου. και τέλος στην Ιερουσαλήμ έγινε η Αποστολική σύνοδος, η οποία άνοιξε το δρόμο της εξάπλωσης του Χριστιανισμού στον τότε γνωστό κόσμο.



ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ
Προεπισκόπηση της αρχαίας Ιερουσαλήμ
Προεπισκόπηση της αρχαίας Ιερουσαλήμ
Η Ιερουσαλήμ- Το τείχος των Δακρύων
Άποψη της νέας Ιερουσαλήμ
Η Ιερουσαλήμ- Το όρος των Ελαιών Η Ιερουσαλήμ- Ο κήπος της Γεσθημανή
Η Ιερουσαλήμ- Ο Γολγοθάς σήμερα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου