Τρίτη 15 Αυγούστου 2017

Ο Άγιος Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης και καθηγητής της ερήμου



 
Γράφει ο π. Κωνσταντίνος Παπανάτσιος,
​Εφημέριος του Ιερού Ναού Γενεθλίου Τιμίου Προδρόμου Βόλου.
Την ΙΑ' του Μηνός Ιανουαρίου, η Ορθόδοξος εκκλησία μας, τιμά τη μνήμη του Οσίου Πατρός ημών Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου και καθηγητού της ερήμου.

Ο Όσιος Πατήρ ημών Θεοδόσιος είχε καταγωγή από την Καππαδοκία. Ήταν γιος του Προαιρέσιου και της Ευλογιάς. Οι γονείς του ήταν ευσεβείς Χριστιανοί, και ανέθρεψαν τα παιδιά τους, τόσο με την υλική τροφή, όσο και με την πνευματική τροφή και ευσέβεια της ορθοδόξου πίστεως.
Εδώ θα μας επιτρέψετε να πούμε ταπεινά, ότι, τα παιδιά τα οποία έχουν την μεγάλη ευλογία να έχουν γονείς ευσεβείς, οι οποίοι τα ανατρέφουν με παιδεία και νουθεσία Κυρίου και δημιουργούν μικρούς Χριστούς πάνω στην γη. Αλλοίμονον, όμως, στους γονείς εκείνους, οι οποίοι δείχνουν αδιαφορία για την πνευματική και χριστιανική ζωή των παιδιών τους, διότι χωρίς χριστιανική ανατροφή, τα παιδιά θα γίνουν όργανα του πανούργου διαβόλου και θα τα βλέπουν οι γονείς τους, να βασανίζονται στην δαιμονική κόλαση τόσο της παρούσης όσο και της μέλλουσας ζωής.

Ο Όσιος Θεοδόσιος από νεαρή ηλικία, ακολούθησε τον μοναχικό βίο, εργάστηκε για την αύξηση και την εξάπλωση του μοναχισμού σε διάφορα μέρη της Καππαδοκίας. Πολλές φορές επισκέφτηκε τους Αγίους τόπους και διερχόμενος από την πόλη της Αντιόχειας, επισκέφτηκε έναν άλλον Μεγάλο Πατέρα της εκκλησίας μας, τον Όσιο Συμεών του Στυλίτη, από τον οποίον διδάχτηκε την μοναχική ζωή. Αργότερα έγινε υποτακτικός ενός άλλου Οσίου το όνομα του οποίου ήταν Λογγίνος. Από τον οποίο διδάχτηκε την υπακοή, την εγκράτεια, την προσευχή και κάθε άλλη ασκητική αρετή.

Ο Όσιος Θεοδόσιος ήταν τόσο πολύ εγκρατής, ώστε για τριάντα ολόκληρα χρόνια δεν έλαβε άρτο, και έτρωγε άπαξ της εβδομάδος. Μάλιστα έφτασε σε τέτοιο πνευματικό ύψος, που αξιώθηκε να γίνει ηγούμενος πολλών μοναστηριών και καθιέρωσε το κοινοβιακό σύστημα. Γι' αυτό κι έλαβε από την εκκλησία μας την επωνυμία "Κοινοβιάρχης".

Η πνευματική πρόοδος στη μοναχική και αγγελική πολιτεία του Οσίου Πατρός ημών Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου, ήταν τόσο πολύ μεγάλη, που ο ιερός υμνογράφος τον ονομάζει: “οίκον των αρετών”, “πόλιν ζώντος Θεού”, “των αρετών ή κλίμαξ”. Και βέβαια ο Άγιος Τριαδικός Θεός τον προίκισε με την μεγάλη αρετή της διάκρισης και τον πλούτισε με την θαυματουργική και ιαματική χάρη. Με την χάρη του Θεού, ο Όσιος Θεοδόσιος πραγματοποίησε πάμπολα και θαυμαστά θαύματα. Ας αναφέρουμε μερικά από αυτά:

  1. Χρειάστηκε κάποτε να ανάψουν κάρβουνα και ο Όσιος Πατήρ, άναψε αυτά, όχι με φωτιά, αλλά με την δύναμη του Θεού.
  2. Προφήτεψε τον σεισμό της Αντιόχειας.
  3. Έσωσε ένα νέο παιδί, το οποίο έπεσε σε πηγάδι. Το παιδί ανασύρθηκε με θαυματουργικό τρόπο χωρίς γρατζουνιά ούτε πνιγμό.
  4. Λόγω ανομβρίας, ο κόσμος παραπονιόταν. Τότε ο Όσιος προσευχήθηκε στον Θεό, κι αμέσως έβρεξε.
  5. Θεράπευσε την ατεκνία γυναίκας.
  6. Θεράπευσε άλλη γυναίκα αιμορροούσα.
  7. Σε ένα μοναστήρι, το οποίο έπεσε σε μεγάλη φτώχεια, ο Όσιος Θεοδόσιος πήρε τον κόκκο ενός σίτου, τον ευλόγησε, και η αποθήκη της Μονής γέμισε σιτάρι, ώστε, να συντηρηθούν οι μοναχοί.
Και πόσα ακόμη θαυμαστά γεγονότα να περιγράψουμε.

Ο Μεγάλος Άγιος Θεοδόσιος, ήταν ένας ακραιφνής ορθόδοξος θεολόγος, ο οποίος πολέμησε την αίρεση του Μονοφυσιτισμού και απέδειξε με θεολογική γνώση και σοφία, την ανθρώπινη και την Θεϊκή φύσιν του Ιησού Χριστού. Γι' αυτό θεωρήθηκε και προστάτης, φύλακας και ομολογητής της Ορθοδόξου πίστεως.

Πάρα πολλοί άνθρωποι, λένε, ότι, η πνευματικότητα και η ορθοδοξία της εκκλησίας, διακρίνεται από την πνευματικότητα και την ορθοδοξότητα των μοναχικών ταγμάτων. Και πράγματι έτσι είναι αδελφοί μου. Διότι, όταν εκλείπουν οι Ορθόδοξοι μοναχοί, τότε επικρατούν οι αιρέσεις. Δυστυχώς, οι σημερινοί φιλόδοξοι χριστιανοί, πολεμούν τον μοναχισμό, όμως, επισκέπτονται τα μοναστήρια ως τουρίστες, για να βλέπουν με θαυμασμό την αρχιτεκτονική των Μοναστηριών και να ζητούν την ευλογία των γερόντων.

Παρά τον μεγάλο πόλεμο και των ύβρεων των αθέων και τις συκοφαντίες, δόξα τω Θεώ, ο Ορθόδοξος Μοναχισμός, σήμερα παρουσιάζει μεγάλη θα λέγαμε αύξηση. Σε αυτό, ίσως, να συντελεί η απογοήτευση του κόσμου από το άγχος και την μεγάλη παραλυσία και απελπισία που επικρατεί στην κοινωνία. Αρκετοί πλησιάζουν τον Οσιακό βίο.

Όσιε Πάτερ Θεοδόσιε Ταῖς τῶν δακρύων σου ῥοαῖς, τῆς ἐρήμου τὸ ἄγονον ἐγεώργησας. Εμείς οι αμαρτωλοί Ἐκτενῶς οὖν βοῶμεν· Μὴ ἐπιλάθῃ, καὶ νῦν τῆς ποίμνης σου, παμμάκαρ Θεοδόσιε, ἀλλὰ πρεσβείαις σου πρὸς Κύριον, σῶσον ἡμᾶς δεόμεθα”.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου