Ο Μωυσής μέσα στη σιωπή, στην προσευχή, την αφάνεια, χωρίς να το περιμένει δέχεται αποκάλυψη από το Θεό. Αρχιμ. Μελέτιος Βαδραχάνης

Aγίου Προφήτου Mωϋσέως του Θεόπτου

Εορτάζει στις 4 Σεπτεμβρίου
…Ο Φαραώ οποίος κυνήγησε το λαό του Θεού και προσπάθησε να τον εξοντώσει εφαρμόζοντας μέτρα γενοκτονίας είναι τύπος του Αντιχρίστου. Προεικονίζει όλους τους διώκτες του περιουσίου λαού του Θεού στα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης και όλους τους διώκτες της Εκκλησίας από τα χρόνια της Καινής Διαθήκης και μετέπειτα, μέχρι και την εμφάνιση του τελικού Αντιχρίστου.
Κι όμως ο Φαραώ που σχεδίασε την εξόντωση των Εβραίων με εξοντωτική και σκληρή εργασία και που διέταξε τον πνιγμό των αγοριών τους, χωρίς να το καταλάβει, σώζει τον Μωυσή, τον παίρνει στ’ ανάκτορα, όπου μεγάλωσε με πλήρη ασφάλεια και παρέμεινε για σαράντα ολόκληρα χρόνια, τον μορφώνει, τον εκπαιδεύει στη διοίκηση και τον προετοιμάζει για να σώσει… το λαό του Θεού, που ο ίδιος επιχειρούσε να καταστρέψει. Και επειδή o Μωυσής δεν θα μπορούσε να κινηθεί ελεύθερα στο παλάτι για να διοργανώσει την έξοδο του Ισραήλ, ο Θεός κατευθύνει έτσι τα πράγματα, ώστε να φύγει από το παλάτι και να ζήσει άλλα σαράντα χρόνια στη μόνωση της ερήμου Μαδιάμ βόσκοντας πρόβατα.
Εκεί μέσα στη σιωπή, στην προσευχή, στην αυτοσυγκέντρωση, την πλήρη εγκατάλειψη και αφάνεια, ο Μωυσής χωρίς να το περιμένει και έχοντας απελπισθεί πλήρως για τη σωτηρία του λαού του, δέχεται αποκάλυψη από το Θεό. Βλέπει ένα μυστηριώδες φαινόμενο. Μία βάτος να φλέγεται και να μη κατακαίγεται. Κι ενώ πλησίασε για να δεί τι συμβαίνει, άκουσε τη φωνή του Θεού να του αποκαλύπτει ότι ο Θεός τον διάλεξε για να σώσει το λαό του από τη δουλεία των Αιγυπτίων και ότι πρέπει να ετοιμάζεται για την αποστολή αυτή.
Πόσο ευμήχανος είναι ο Θεός! Πόσο πάνσοφος! Πόσο μυστηριωδώς κινείται και ελίσσεται η θεία πρόνοια!
Μέσα από την κακία και τη μοχθηρία των ανθρώπων, κάτω από τα αμείλικτα κτυπήματα του διαβόλου και των συνεργατών του, κάτω από την καταπίεση των κατά καιρούς αντιχρίστων, ο Θεός ετοιμάζει τη σωτηρία του λαού του. Ποιος θα το πίστευε ότι μέσα στο παλάτι του αντιχρίστου Φαραώ θα μεγάλωνε ο χριστός του Θεού, ο Μωυσής, ο οποίος είχε χρισθεί για να σώσει το λαό του Θεού; Τι οξύμωρο και βλακώδες αλλά και απίθανο, ο εχθρός του Ισραήλ να περιθάλπει και να προστατεύει αυτόν που θ’ ανατινάξει το κράτος του; Πόσο συμβολικό και διδακτικό το όραμα της φλεγόμενης και μη καιόμενης βάτου! Φλέγεται και κατακαίγεται ο λαός του Θεού, στο σύνολό του και κατ’ άτομο χωριστά, από προβλήματα, θλίψεις, βάσανα, διωγμούς, διαβολικές μεθοδεύσεις και ανθρώπινες μοχθηρίες και κακίες, από αδελφικά μαχαιρώματα και εχθρότητα των οικείων, κι όμως δεν καταναλώνεται και δεν εξαφανίζεται. Η προστασία του Θεού φανερώνεται στη πλήρη της δόξα, όταν περισσεύουν οι πειρασμοί και οι διωγμοί.
Κι όταν είμαστε χίλια τοις εκατό βέβαιοι για την καταστροφή μας, τότε, ο Θεός επεμβαίνει και μας σώζει, ενώ αυτούς που προσπαθούσαν να μας εξοντώσουν τους καταστρέφει. Στο όραμα της φλεγόμενης βάτου θα προστεθεί αργότερα το όραμα της φλεγόμενης καμίνου, ενός άλλου αντιχρίστου του Ναβουχοδονόσορος…
Οι χριστιανοί πάντοτε θα είναι «εν παντί θλιβόμενοι αλλ’ ου στενοχωρούμενοι, απορούμενοι (θα βρίσκονται σε αδιέξοδο) αλλ’ ουκ εξαπορούμενοι (δεν θα απελπίζονται), διωκόμενοι αλλ’ ουκ εγκαταλειπόμενοι, καταβαλλόμενοι αλλ’ ουκ απολλύμενοι (Β΄ Κορ. 8-9).

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΜΕΛΕΤΙΟΣ ΑΠ. ΒΑΔΡΑΧΑΝΗΣ http://www.pmeletios.com/newSite/index.php/47-%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B7/945-%CE%B5%CE%BD%CE%B1%CF%82-%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CF%89%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85

Δόξα. Ο αυτός. Κατεπλάγη Ιωσήφ.

Αναβάς θεοπρεπώς, εν τω Σινά θείε Μωσή, και τον γνόφον εισελθών, είδες την δόξαν του Θεού, και υπεδέξω τον νόμον τον του Πνεύματος, όθεν του Χριστού βλέπεις την Σάρκωσιν, Βάτω και πυρί προγραφείσάν σοι, και εν Θαβώρ προέστης, και την άρρητον κατείδες δόξαν του Κτίστου σου, αυτήν δυσώπει, παντός κινδύνου, σώζεσθαι τους υμνούντάς σε.

Ωδή στ΄. Νοτίου θηρός εν σπλάγχνοις.

Εκτείνας επί του όρους τας χείρας, Θεοφόρε τον λαόν σου διεσώσω, Αμαλήκ τον πανώλην κατατροπούμενος, αλλά και νυν υπέρ ημών, των μεμνημένων εν τη ποίμνη σου τας χείρας έπαρον, ικετεύων τον Πλάστην και Κύριον, και πειρασμών πολυτρόπων ημάς εκλυτρούμενος